-
1 acriter
ācriter [ acer ]1)а) остро, живоa. intellegere C — обладать живым умомб) резко, сильно ( minari C); сурово, жестоко ( caedere virgis aliquem C)2) горячо, пламенно, с ожесточением ( pugnam inire L)3) пристально ( intueri C); зорко ( contemplari C)4) ярко ( viridis PM)5) громко ( pronuntiare PJ)6) ясно, отчетливо (videre aliquid C)7) страстно ( exspectare C); бурно ( adversus aliquem dicere Cato); решительно, энергично ( dilectum habere L)a. cavere aliquid H — тщательно остерегаться чего-л.8) чрезвычайно, весьма ( metuere aliquem Lact) -
2 acriter
ācriter, Adv. m. Compar. u. Superl. (acer), scharf, I) von der tätigen Einwirkung auf die äußeren Sinne u. von der Tätigkeit der äußeren Sinne selbst: a) von der Tät. des Gesichtssinnes, acr. intueri solem, scharf, mit unverwandtem Blick in die S. sehen, Cic. – u.v. der Einw. auf den Gesichtssinn, acr. viridis, stechend, lebhaft grün, Plin. – b) v. der Einw. auf das Gefühl, heftig, schmerzhaft, caedunt acerrime virgis, Cic. – c) v. der Einw. auf das Gehör, durchdringend, laut, pronuntiare, Plin. ep. – II) v. der Tätigkeit der innern Sinne, v. Affekten usw.: a) v. der geistigen Sehkraft u. Verstandestätigkeit, scharf, scharfsinnig, mit Umsicht, genau, videre vitia, Cic.: intellegere, contemplari, Cic.: alqd excogitare, Quint.: acrius cavere, Hor.: acerrime asservare alqm, jmd. aufs schärfste beobachten, Cic. – b) v. der Tätigkeit des Willens u. Handelns, feurig, energisch, durchgreifend, hitzig, hartnäckig, eifrig, mutig, pugnam inire, Liv.: acriter et diu repugnare, Cic.: acrius invadere dextrum cornu, Liv.: acerrime agere, Cic., se morti offerre, Cic.: monere, Cic.: acerrume anginā mori, reißend dahinsterben, Plaut.: acerrime suasit, ut etc., Liv. epit. – c) v. der Tätigkeit der Gemütsbewegungen, scharf, stark, heftig, leidenschaftlich, streng, hart, empfindlich (Ggstz. clementer), amatur atque egetur acriter, Plaut.: alqm acrius amare, Ov.: acrius cupere, Curt.: acerrime exspectare, sehnsüchtig, mit Schmerzen, Cic.: alqm acerrime metuere, Lact.: iniurias acr. ulcisci, Tac.: alqm acr. virgis caedere, Cic.: victoriam acerrime in alqm exercere, Sall. – v. Affekt der Rede, heftig, hart, hitzig, alqm inclamare, Plaut.: increpare, Curt.: alqd vituperare, Cic.: elatrare, nachdrücklich, Hor.: acerrime advorsus alqm dicere, Cato fr. – d) übh. scharf = stark, sehr, acerrime occupatus, Nep.
-
3 acriter
ācriter, Adv. m. Compar. u. Superl. (acer), scharf, I) von der tätigen Einwirkung auf die äußeren Sinne u. von der Tätigkeit der äußeren Sinne selbst: a) von der Tät. des Gesichtssinnes, acr. intueri solem, scharf, mit unverwandtem Blick in die S. sehen, Cic. – u.v. der Einw. auf den Gesichtssinn, acr. viridis, stechend, lebhaft grün, Plin. – b) v. der Einw. auf das Gefühl, heftig, schmerzhaft, caedunt acerrime virgis, Cic. – c) v. der Einw. auf das Gehör, durchdringend, laut, pronuntiare, Plin. ep. – II) v. der Tätigkeit der innern Sinne, v. Affekten usw.: a) v. der geistigen Sehkraft u. Verstandestätigkeit, scharf, scharfsinnig, mit Umsicht, genau, videre vitia, Cic.: intellegere, contemplari, Cic.: alqd excogitare, Quint.: acrius cavere, Hor.: acerrime asservare alqm, jmd. aufs schärfste beobachten, Cic. – b) v. der Tätigkeit des Willens u. Handelns, feurig, energisch, durchgreifend, hitzig, hartnäckig, eifrig, mutig, pugnam inire, Liv.: acriter et diu repugnare, Cic.: acrius invadere dextrum cornu, Liv.: acerrime agere, Cic., se morti offerre, Cic.: monere, Cic.: acerrume anginā mori, reißend dahinsterben, Plaut.: acerrime suasit, ut etc., Liv. epit. – c) v. der Tätigkeit der Gemütsbewegungen, scharf, stark, heftig, leidenschaftlich, streng, hart, empfindlich (Ggstz. clementer), amatur atque egetur acriter, Plaut.: alqm acrius amare, Ov.:————acrius cupere, Curt.: acerrime exspectare, sehnsüchtig, mit Schmerzen, Cic.: alqm acerrime metuere, Lact.: iniurias acr. ulcisci, Tac.: alqm acr. virgis caedere, Cic.: victoriam acerrime in alqm exercere, Sall. – v. Affekt der Rede, heftig, hart, hitzig, alqm inclamare, Plaut.: increpare, Curt.: alqd vituperare, Cic.: elatrare, nachdrücklich, Hor.: acerrime advorsus alqm dicere, Cato fr. – d) übh. scharf = stark, sehr, acerrime occupatus, Nep. -
4 suadeo
suādĕo, si, sum, 2 (scanned as a trisyl., sŭādent, Lucr. 4, 1157: suavis, Key, § 972), v. n. and a. [Sanscr. svad-, to taste, please; Gr. had-, handanô, to please; Lat. suavis, suadela, etc.; Germ. süsz; Engl. sweet], to advise, recommend, exhort, urge, persuade (freq. and class.; cf.: hortor, moneo).I.In gen., constr. absol., with dat. of pers., and with acc. rei, an obj.-clause, ut or ne, or the simple subj.; rarely with acc. pers.(α).Absol.:(β).non jubeo, sed, si me consulis, suadeo,
Cic. Cat. 1, 5, 13:instare, Suadere, orare,
Ter. And. 4, 1, 37; Plaut. Rud. 3, 6, 37:recte suadere,
Ter. Heaut. 5, 2, 43:pulchre,
id. Phorm. 3, 3, 9:itane suades?
id. Eun. 1, 1, 31:ita faciam, ut suades,
Cic. Att. 11, 16, 1:male suadendo lacerant homines,
Plaut. Curc. 4, 2, 22:bene suadere,
Cic. Lael. 13, 44.—With dat. pers.:(γ).an C. Trebonio persuasi? cui ne suadere quidem ausus essem,
Cic. Phil. 2, 11, 27:alicui sapientius suadere,
id. Fam. 2, 7, 1.—With acc. rei:(δ).modo quod suasit, dissuadet,
Plaut. Cist. 2, 1, 10:pacem,
Cic. Fam. 7, 3, 2:digito silentia,
Ov. M. 9, 692:longe diversa,
Vell. 2, 52, 2:asperiora,
Suet. Caes. 14:quietem et concordiam,
id. Oth. 8.—So with dat. pers.:quod tibi suadeam, suadeam meo patri,
Plaut. Capt. 2, 1, 40:multa multis saepe suasit perperam,
id. ib. 2, 2, 78:tu quod ipse tibi suaseris, idem mihi persuasum putato,
Cic. Att. 13, 38, 2:quid mi igitur suades?
Hor. S. 1, 1, 101.— Pass.:minus placet, magis quod suadetur: quod dissuadetur placet,
Plaut. Trin. 3, 2, 44.—With inf. or obj.-clause (mostly poet.):(ε).vide ne facinus facias, cum mori suadeas,
Cic. Fin. 2, 29, 95:nemo suaserit studiosis dicendi adulescentibus in gestu discendo elaborare,
id. de Or. 1, 59, 251:Juturnam misero fateor succurrere fratri Suasi,
Verg. A. 12, 814; Aus. Idyll. 2, 53:ne hoc quidem suaserim, uni se alicui proprie addicere,
Quint. 10, 2, 24: praesidibus onerandas [p. 1771] tributo provincias suadentibus, Suet. Tib. 32.—With dat. pers.:nisi mihi ab adulescentiā suasissem, nihil esse in vitā magnopere expetendum nisi laudem,
persuaded, convinced, Cic. Arch. 6, 14:suadebant amici nullam esse rationem, etc.,
id. Caecin. 5, 15; Quint. 2, 5, 23.—Cf. pass.:nec potest aliquid suaderi perdere,
Arn. 2, n. 26:Megadorus a sorore suasus ducere uxorem,
Plaut. Aul. Arg. 1, v. 6.—With ut or ne:(ζ).interea, ut decumbamus, suadebo,
Plaut. As. 5, 2, 64; Cic. Att. 11, 16, 4:suadebimus, ut laudem humanitatis potius concupiscat,
Quint. 5, 13, 6:orat, ut suadeam Philolacheti, Ut istas remittat sibi,
Plaut. Most. 3, 2, 110; id. Ep. 3, 2, 19:postea me, ut sibi essem legatus non solum suasit, verum etiam rogavit,
Cic. Prov. Cons. 17, 42; cf. in the foll. z:qui suadet, ne praecipitetur editio,
Quint. Ep. ad Tryph. 1:cum acerrime suasisset Lepido, ne se cum Antonio jungeret,
Vell. 2, 63, 2:suadere Prisco, ne supra principem scanderet,
Tac. H. 4, 8 fin. —With simple subj.:(η).proinde istud facias ipse, quod faciamus, nobis suades,
Plaut. As. 3, 3, 54:suadeo cenemus,
Petr. 35 fin.:se suadere, Pharnabazo id negotii daret,
Nep. Con. 4, 1.—With acc. pers. (very rare):(θ).ego neque te jubeo, neque veto neque suadeo,
Plaut. Bacch. 4, 9, 120:uxorem ejus tacite suasi ac denique persuasi, secederet paululum,
App. M. 9, p. 228, 37; so,aliquem,
Tert. Hab. Mul. 1; cf. also supra. e, the pass. Cic. Prov. Cons. 17, 42.—Hence, part. pass.:paucorum asseverationibus suasi,
Arn. 1, 64.—With de and abl.:B.suasuri de pace,
Quint. 3, 8, 14.—Transf., of things (mostly poet.), to urge, induce, impel:II.autumno suadente,
Lucr. 1, 175:fames,
Verg. A. 9, 340; 10, 724:suadente pavore,
Sil. 7, 668; 12, 12:ita suadentibus annis,
Plin. Ep. 3, 7, 6:verba suadentia,
Stat. Th. 11, 435:tantum religio potuit suadere malorum!
Lucr. 1, 101:suadent cadentia sidera somnos,
Verg. A. 2, 9: cui nulla malum sententia suadet, Ut faceret facinus, Enn. ap. Gell. 12, 4 (Ann. v. 248 Vahl.):me pietas matris potius commodum suadet sequi,
Ter. Hec. 3, 5, 31:tua me virtus quemvis sufferre laborem Suadet,
Lucr. 1, 142; 1, 175:saepe levi somnum suadebit inire susurro,
Verg. E. 1, 56. —In partic., in publicists' lang.: suadere legem, rogationem, etc., to recommend, advocate, speak in favor of a proposed law or bill:legem Voconiam magnā voce et bonis lateribus suasi,
Cic. Sen. 5, 14; so,legem,
id. Brut. 23, 89; Liv. 45, 21 (opp. dissuadere):rogationem,
Cic. Rep. 3, 18, 28; id. Off. 3, 30, 109; cf.:in hac rogatione suadendā,
id. Mil. 18, 47:suadere de pace, bello, etc.,
Quint. 3, 8, 14.— Absol.:in suadendo et dissuadendo tria primum spectanda,
Quint. 3, 8, 15.—Hence, P. a. as subst.: suāsum, i, n., a persuasion, persuasive saying (late Lat.):serpentis suasa loquentis accepi,
Tert. Gen. 103; cf. id. ad Uxor. 2, 1.— suādenter, adv., persuasively:loqui in litibus,
Arn. 2, p. 71.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский